Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pierwszy kościół, pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela, murowany, z cegły, ufundował i wyposażył w 1609 r. Jan Charlęski - podkomorzy łucki. Kolejną dotacją obdarował kościół w 1613 r. Krzysztof Charlęski - dworzanin królewski (wieś Krowatka). Kościół został konsekrowany w 1639 r. przez bp. Andrzeja Gębickiego.
Nowy, murowany, empirowy, został wybudowany w 1803 r. staraniem Stanisława Zagórskiego - podstolego wołyńskiego, właściciela Skurczą. Kościół konsekrował w 1809 r. bp Józef Podhorodeński. W 1857 r. został on odnowiony przez ks. Fortunata Feliksa Zagórskiego - miejscowego proboszcza.
W 1938 r. parafia liczyła 1736 wiernych i należały do niej następujące miejscowości: Skurcze, Andrzejówka, Białystok, Biskupicze, Błudów, Bubnów, Czarnylas, Dębinka, Dziesięcina, Ferma Sadowska (Puhaczówka), Hat’, Horzwin, Kalinowiec, Kozakowa Dolina, Krasny Sad, Królpodolce, Marusia, Motyszów, Mychlin, Pomorzanka, Pustomyty, Sielisko, Tuliczów, Umańce, Watyn, Watyniec, Wojutyn, Wojutyńska kol., Zabary, Żurawiec.
W 1939 r. proboszczem był ks. Bolesław Pejkert (ur. w 1888 r., wyśw. w 1914 r., zm.
1947 r.), który 17.09.1939 r. opuścił parafię, uciekając przed sowietami. Ostatnim proboszczem był ks. Stanisław Grzesiak; ur. w 1909 r., wyśw. w 1939 r., zamordowany przez banderowców 16 stycznia 1944 r. w kościele w Fot. 80. Resztki murów ze zniszczonego Porycku, w czasie ewakuacji parafian przed kościoła w Skurczu (fot. 1996 r.) zbiliżającym się frontem. Był to już drugi kapłan (poprzednio Bolesław Szawłowski), który zginął w tym kościele z rąk UPA.
Kościół i plebania zostały również spalone przez UPA w dniu 15 stycznia 1944 r., gdy oddział polskiej samoobrony i parafianie opuszczali wioskę. Wtedy też prawdopodobnie została zniszczona kaplica w Watynie.
Obecnie zachowały się jedynie resztki murów ze zniszczonego kościoła. Cmentarz parafialny został całkowicie zdewastowany i zniszczony, zarośnięty jest chwastami, krzewami i drzewami.