Νoτιοανατολικά της πόλης των Σερρών και σε μικρή απόσταση από αυτήν, στους πρόποδες του Μενοίκιου όρους, βρίσκεται μια ομάδα χωριών γνωστά και ως Δαρνακοχώρια. Μερικοί περιόρισαν το χαρακτηρισμό Δαρνακοχώρια  στα πέντε χωριά, Nέο Σούλι, Άγιο Πνεύμα, Eμμανουήλ Παπά, Xρυσό και Πεντάπολη, ενώ άλλοι βάζουν και την Oινούσα με την Tούμπα.

Χαρακτηριστικά των κατοίκων των χωριών αυτών είναι η κοινή ντόπια καταγωγή, η κοινή ομιλούμενη γλώσσα, τα κοινά ήθη, έθιμα καθώς και η κοινή φορεσιά και μουσικοχορευτική παράδοση.

Για την ονομασία των χωριών αυτών γράφτηκαν πολλά. Ο Γαβριήλ Kουντιάδης το 1925, γράφει ότι το όνομα Δαρνάκας προέρχεται από τις αρχαίες λέξεις “ήδη ώρα” που χρησιμοποιούσαν συγκεκομμένες στη Δωρική διάλεκτο οι κάτοικοι των χωριών που αναφέραμε, για να δηλώσουν τώρα είναι η ώρα. Π.χ. αντί να πούνε είναι η ώρα να έλθεις, έλεγαν “δάρη νά έλθεις”. Το “δάρη” προέρχεται από τις αρχαίες λέξεις ήδη ώρα, σύμφωνα με τους κανόνες της δωρικής διαλέκτου. Ο Π. Παπαγεωργίου γράφει: “Δαρνακοχώρια”  ών οι κάτοικοι “Δαρνάκηδες” έλαβον ίσως το όνομα εκ της εν τη ομιλία  αυτών συχνής χρήσεως της λέξεως “δάρη”, σημαινούσης καί τό τώρα (νυν) καί τό βρέ” καί τό αμέσως καί του “νάκα”. Παραθέτει ολόκληρο κατάλογο αρχαίων λέξεων του 1862 του I. Πανταζίδου και του I.Tσικοπούλου που χρησιμοποιούν στη διάλεκτό τους οι Δαρνακοχωρίτες, για  να αποδείξει την αρχαία ελληνική καταγωγή τους.

Οι Δάρνακες χαρακτηρίζονται για την φιλοπατρία τους αφού συνέβαλαν σε όλες τις φάσεις των αγώνων του ελληνικού έθνους (επανάσταση 1821, μακεδονικός αγώνας, μικρασιατική εκστρατεία, πόλεμος του ’40), την θεοσέβεια που μαρτυρούν τα πολλά εξωκκλήσια σε κάθε χωριό, την αγάπη τους στα γράμματα που μαρτυρούν τα μεγάλα διδασκαλεία που υπήρχαν στην Πεντάπολη, στον Εμ. Παππά, στο Άγιο Πνεύμα και στο Νέο Σούλι.

Επίσης οι Δαρνάκες ξεχωρίζουν για την καλλιφωνία τους αφού έβγαλαν σπουδαίους ψαλτάδες και τραγουδιστάδες.