Zdzisław Nowicki

Z Encyklopedia Solidarności

Wersja robocza.

Zdzisław Nowicki, ur. 17 XII 1951 w Pile, zm. 6 VI 2006. Absolwent podyplomowych studiów z przetwarzania danych na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu (1972), Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek teologia w Instytucie Wyższej Kultury Religijnej (1978).

1972-1974 pracownik Komunalnego Przedsiębiorstwa Produkcji Materiałów Budowlanych w Jastrowiu, 1974-1976 Gorzowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego, 1976-1982 wydz. finansowego Urzędu Wojewódzkiego w Pile. Od 1977 kolporter wydawnictw niezależnych.

Po rejestracji „S” doradca związku. W 1981 współzałożyciel, następnie pierwszy prezes KIK w Pile.

Po 13 XII 1981 zmuszony do zwolnienia się z Urzędu Wojewódzkiego, związany ze spółdzielczością pracy. Po likwidacji KIK w 1982 współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, Tygodni Społecznych przy parafii św. Rodziny w Pile, działacz na polu krzewienia kultury chrześcijańskiej. 1982-1988 zaangażowany w działalność podziemnych struktur „S”; współpracownik ks. Stanisława Styrny SDB w organizacji pomocy rodzinom więzionych i represjonowanych, w swoim domu udzielał schronienia ukrywającym się; autor publikacji w prasie podziemnej, głównie w piśmie „Lech”; sygnatariusz licznych petycji do władz w obronie więzionych za przekonania. W działalność solidarnościową zaangażowani byli dwaj jego bracia i dwie siostry, w mieszkaniu brata działała jedna z drukarń RKW „S” w Pile. W 1985 aresztowany za działalność w podziemnych strukturach „S”. W 1988 ponownie prezes reaktywowanego KIK w Pile.

W 1989 współzałożyciel KO Krajny, Ziemi Nadnoteckiej i Pałuk. 1989–1991 senator RP z listy KO, członek Komisji Gospodarki Narodowej, Inicjatyw i Prac Ustawodawczych, Spraw Emigracji i Polaków za Granicą oraz Ustawodawstwa Gospodarczego; 1992-1996 konsul generalny w Sankt Petersburgu w Rosji, 1996-1998 w Charkowie na Ukrainie; 2001-2004 ambasador w Republice Kazachstanu i Republice Kirgistanu w Ałmatach. 1999-2005 autor artykułów na łamach dominikańskiego miesięcznika „W drodze”.

Jarosław Wąsowicz SDB