اصل تمام‌نگاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اصل تمام‌نگار یا اصل هولوگرافیک (به انگلیسی: Holographic principle) انگاشته ای از نظریه ریسمان و فرضیه ای بر اساس خاصیت گرانش کوانتمی است، که بیان می کند حداکثر مقدار محتوای اطلاعات محدود به هر سطحی، یک بیشینه دارد . که به ساختار تخت کیهان برمیگردد. بنابراین،به عنوان مثال محتوای اطلاعات درون یک اتاق به حجم اتاق بستگی ندارد، بلکه به مساحت دیوارهای پیرامون آن بستگی دارد این اصل از این ایده ناشی شده که طول پلانک یک طرف از یک مساحت مشخص است که فقط می تواند حدود یک بیت اطلاعات را نگهداری کند. این محدوده را در ابتدا فیزیکدان جرارد توفت در سال ۱۹۹۳ مطرح کرد. این محدوده برگرفته از تعمیماتی است که بیان می کنند یک سیاهچاله توسط ِ مساحت سطحِ افق رویدادش تعیین می شود، نه به وسیلۀ حجمِ محصورش. عبارتِ «هولوگرافیک» از قیاسِ هولوگرام گرفته شده است که در آن، تصاویر سه بعدی با انعکاس نور در یک صفحه ی مسطح ایجاد می شوند. [۱] بر این طریق، جهان فیزیکی را می‌توان یک هولوگرام دانست که اطلاعات آن در افق گرانشی کیهان توصیف شده‌است. [۲] همچنین این نظریه را به لئونارد ساسکیند و چارلز تورن[۳] نیز نسبت می‌دهند.

منابع و پانویس[ویرایش]

  1. Apod.NASA [۱]
  2. Angha، Nader (۲۰۰۶). Theory "I": The inner dimension of leadership. Frankfurt a. M., Germany: M.T.O. Publications. صص. ۱۸۶. شابک ۱-۹۰۴۹۱۶-۰۴-X.
  3. [۲]