Kalendarium
|
KALENDARIUM
Powstania styczniowego na Ziemi konińskiej 1863 – 1864
|
1863 rok
Bieniszew
1.03.1863 – potyczka w pobliżu klasztoru Kamedułów, oddziałów Mielęckiego z oddziałem rosyjskim /dwie kompanie piechoty i sotnia kozaków.
Dobrosołowo
2.03.1863 – dwie bitwy rozegrane w bliskim sąsiedztwie. Duże porażki wojsk powstańczych Mielęckiego.
Golina
16.03.1863 – potyczka grupy powstańczej Mielęckiego.
Lubstów
17.03.863 – podjazd z partii Mielęckiego, dowodzony przez wachmistrza Czarneckiego, po spotkaniu z przeważającymi siłami wroga został doszczętnie rozbity.
Kleczew
21.03.1863 – w lasach koło Kleczewa kolumna dowodzona przez płk. ks. Emila de Sagan Wittgenstein Berlebour stoczyła krwawą potyczkę ze zwiadem Mielęckiego.
Młyn Olszowy k/Pątnowa
22.03.1863 – oddział Mięleckiego wzmocniony o grupy Edmunda Calliera i Władysława Miśkiewicza /łącznie ok. 500 osób/ stoczył parogodzinną bitwę z oddziałami księcia Wittegsteina nie przynoszącą rozstrzygnięcia, chociaż wojska rosyjskie wycofały się.
Ślesin – Mikorzyn
22.03.1863 – oddziały Mielęckiego zostały doszczętnie rozbite przez księcia Wittegsteina wzmocnione przez oddział majora Nielidowa. Mielęcki został ciężko ranny. Zmarł w Mamliczu 9 lipca 1863.
Nowa Wieś k/Sompolna – oddział rosyjski Nielidowa natknął się na zgrupowanie wojsk Leona Young de Blankenheima, Józefa Alojzego Seyfrieda i Kazimierza Oborskiego. Była to jedna z nielicznych bitew gdzie doszło do współdziałania poszczególnych partii powstańczych. Wojska Nielidowa ulegając powstańcom musiały się wycofać. Bitwa pod Nową Wsią jako sukces powstańczy odbiła się szerokim echem, w kraju i za granicą budząc trwogę wśród Rosjan.
Dąbroszyn
3.05.1863 – zwiad powstańczy Taczanowskiego natknął się na grupę objeszczyków. Po ich rozbiciu i powrocie do głównego obozu oddział Taczanowskiego ruszył w kierunku Koła.
Ignacewo
8.05.1863 – jedna z największych bitew w Królestwie. Tragiczna klęska kończąca pierwszą kampanię wojenną Taczanowskiego. Oddział Taczanowskiego /ok.1 200 ludzi/ przyjął bitwę w Ignacewie. Naprzeciw armii powstańczej stanęły wojska kolumny dowodzonej przez majora Mikołaja Krasnokutskiego oraz kolumny generała Brunnera. Głównodowodzący Taczanowski z atakiem reumatyzmu opuścił pole bitwy. Jan h. Działyński wyprowadził z okrążenia ok. 400-osobową grupę powstańców. Inna grupa dowodzona przez majora Strzeleckiego została doszczętnie rozbita. Taczanowskiego w uznaniu zasług Rząd Narodowy mianował naczelnikiem wojskowym województwa kaliskiego, później został awansowany do stopnia generała.
Licheń
8.05.1863 – śpiesząca na pomoc Taczanowskiemu grupa kosynierów dowodzona przez Michała Sokolnickiego została doszczętnie rozbita.
Kleczew
13.05.1863 – zwycięska potyczka oddziału Dąbrowskiego.
Grochowy
30.05.1863 – oddział Calliera, wzmocniony siłami Włoka, Oborskiego i Szumlańskiego /ok.1400 ludzi/ stoczył zwycięską potyczkę z oddziałem ppłk. Broemsena.
Borowiec
31.05.1863 – porażka oddziału Calliera, która zakończyła się czasowym rozwiązaniem oddziału.
Ignacego
9.06.1863 – wygrana bitwa oddziału Calliera i Raczkowskiego nad wojskami rosyjskimi. Potyczka ta urosła do rozmiaru symbolu, traktowanego jako odwet za wcześniejszą bitwę. Chociaż nie sposób porównać ze względu na znaczenie i rozmiar, obu bitew.
Kleczew – Goranin
10.06.1863 – początkowa potyczka przerodziła się w regularną kilkugodzinną bitwę, na terenach między Komorowem a Nieświastowem. O klęsce powstańców zadecydowało wycofanie się pododdziału majora Gruszczyńskiego.
Nowa Wieś / Kazimierz Biskupi
7.07.1863 – garstka powstańców została zaatakowana przez jazdę rosyjską. Podejmując walkę, wycofali się w lasy kazimierzowskie pod Rudawnicami.
Kleczew
13.07.1863 – wycofujący się oddział Taczanowskiego starł się w utarczce z piechotą i artylerią rosyjską.
Wilczyn
13.08.1863 – drobna potyczka powiatowego oddziału powstańczego z wojskami majora Moskwian.
Kazimierz Biskupi
30.09.1863 – niewielki oddział polski został kompletnie rozbity przez oddział rosyjski.
Ślesin
8.10.1863 – porażka drobnego oddziału partyzanckiego. Powstańcy mimo przegranej zdołali unieść rannych.
1864 rok
1.03.1863 – potyczka w pobliżu klasztoru Kamedułów, oddziałów Mielęckiego z oddziałem rosyjskim /dwie kompanie piechoty i sotnia kozaków.
Dobrosołowo
2.03.1863 – dwie bitwy rozegrane w bliskim sąsiedztwie. Duże porażki wojsk powstańczych Mielęckiego.
Golina
16.03.1863 – potyczka grupy powstańczej Mielęckiego.
Lubstów
17.03.863 – podjazd z partii Mielęckiego, dowodzony przez wachmistrza Czarneckiego, po spotkaniu z przeważającymi siłami wroga został doszczętnie rozbity.
Kleczew
21.03.1863 – w lasach koło Kleczewa kolumna dowodzona przez płk. ks. Emila de Sagan Wittgenstein Berlebour stoczyła krwawą potyczkę ze zwiadem Mielęckiego.
Młyn Olszowy k/Pątnowa
22.03.1863 – oddział Mięleckiego wzmocniony o grupy Edmunda Calliera i Władysława Miśkiewicza /łącznie ok. 500 osób/ stoczył parogodzinną bitwę z oddziałami księcia Wittegsteina nie przynoszącą rozstrzygnięcia, chociaż wojska rosyjskie wycofały się.
Ślesin – Mikorzyn
22.03.1863 – oddziały Mielęckiego zostały doszczętnie rozbite przez księcia Wittegsteina wzmocnione przez oddział majora Nielidowa. Mielęcki został ciężko ranny. Zmarł w Mamliczu 9 lipca 1863.
Nowa Wieś k/Sompolna – oddział rosyjski Nielidowa natknął się na zgrupowanie wojsk Leona Young de Blankenheima, Józefa Alojzego Seyfrieda i Kazimierza Oborskiego. Była to jedna z nielicznych bitew gdzie doszło do współdziałania poszczególnych partii powstańczych. Wojska Nielidowa ulegając powstańcom musiały się wycofać. Bitwa pod Nową Wsią jako sukces powstańczy odbiła się szerokim echem, w kraju i za granicą budząc trwogę wśród Rosjan.
Dąbroszyn
3.05.1863 – zwiad powstańczy Taczanowskiego natknął się na grupę objeszczyków. Po ich rozbiciu i powrocie do głównego obozu oddział Taczanowskiego ruszył w kierunku Koła.
Ignacewo
8.05.1863 – jedna z największych bitew w Królestwie. Tragiczna klęska kończąca pierwszą kampanię wojenną Taczanowskiego. Oddział Taczanowskiego /ok.1 200 ludzi/ przyjął bitwę w Ignacewie. Naprzeciw armii powstańczej stanęły wojska kolumny dowodzonej przez majora Mikołaja Krasnokutskiego oraz kolumny generała Brunnera. Głównodowodzący Taczanowski z atakiem reumatyzmu opuścił pole bitwy. Jan h. Działyński wyprowadził z okrążenia ok. 400-osobową grupę powstańców. Inna grupa dowodzona przez majora Strzeleckiego została doszczętnie rozbita. Taczanowskiego w uznaniu zasług Rząd Narodowy mianował naczelnikiem wojskowym województwa kaliskiego, później został awansowany do stopnia generała.
Licheń
8.05.1863 – śpiesząca na pomoc Taczanowskiemu grupa kosynierów dowodzona przez Michała Sokolnickiego została doszczętnie rozbita.
Kleczew
13.05.1863 – zwycięska potyczka oddziału Dąbrowskiego.
Grochowy
30.05.1863 – oddział Calliera, wzmocniony siłami Włoka, Oborskiego i Szumlańskiego /ok.1400 ludzi/ stoczył zwycięską potyczkę z oddziałem ppłk. Broemsena.
Borowiec
31.05.1863 – porażka oddziału Calliera, która zakończyła się czasowym rozwiązaniem oddziału.
Ignacego
9.06.1863 – wygrana bitwa oddziału Calliera i Raczkowskiego nad wojskami rosyjskimi. Potyczka ta urosła do rozmiaru symbolu, traktowanego jako odwet za wcześniejszą bitwę. Chociaż nie sposób porównać ze względu na znaczenie i rozmiar, obu bitew.
Kleczew – Goranin
10.06.1863 – początkowa potyczka przerodziła się w regularną kilkugodzinną bitwę, na terenach między Komorowem a Nieświastowem. O klęsce powstańców zadecydowało wycofanie się pododdziału majora Gruszczyńskiego.
Nowa Wieś / Kazimierz Biskupi
7.07.1863 – garstka powstańców została zaatakowana przez jazdę rosyjską. Podejmując walkę, wycofali się w lasy kazimierzowskie pod Rudawnicami.
Kleczew
13.07.1863 – wycofujący się oddział Taczanowskiego starł się w utarczce z piechotą i artylerią rosyjską.
Wilczyn
13.08.1863 – drobna potyczka powiatowego oddziału powstańczego z wojskami majora Moskwian.
Kazimierz Biskupi
30.09.1863 – niewielki oddział polski został kompletnie rozbity przez oddział rosyjski.
Ślesin
8.10.1863 – porażka drobnego oddziału partyzanckiego. Powstańcy mimo przegranej zdołali unieść rannych.
21-22.07.1864 – granicę pruską przekroczył oddział Franciszka Budziszewskiego, udając się w kierunku lasów kazimierskich. Oddział ten został kompletnie rozbity. Był to ostatni oddział, jaki przekroczył granice Księstwa. Oczywistym stał się fakt, że powstanie na terenie powiatu konińskiego zakończyło się klęską.
Sławoszew k/Kleczewa
15.04.1864 – nieduża potyczka kilkuosobowego oddziału powstańczego ze zwiadem rosyjskim.
Konin
19.07.1864 – stracenie w publicznej egzekucji na konińskich błoniach kapelana powstańczego, emisariusza Rządu Narodowego – ojca Maksymiliana Tarejwy.
