موسیقی ایرانی و اسناد تاریخی معاصر معرفی و نقد

"این دو جلد کتاب علی‌رغم کسب توفیق نسبی‌13 در بین«نوآمدگان»موسیقی و کتابخوانان،باعث شد که عرصهء تحقیق‌ در باب تاریخی موسیقی معاصر ایران(که‌ به راستی باوجود قلت طول زمانیش‌ نسبت به سایر ادوار تاریخی موسیقی‌ ایران،پر از رویدادها و تلاطمات مهم و قابل توجه است و شاید به اندازهء تمام‌ گذشتهء خود حاوی مسائل و گفتنی‌های‌ قابل تأمل باشد)و تحقیق دربارهء علل‌ حقیقی تحولات این موسیقی در سدهء اخیر همچنان مسکوت بماند به طوری که هم‌ اکنون نیز همان دو جلد سرگذشت‌ موسیقی ایرانی اصلی‌ترین«کار»در زمینهء«تاریخ»موسیقی معاصر ماست و هیچکدام از معدود کتابهایی که به‌ اقتضای آن(بدون برخورداری از میزان‌ سواد و بینشمندی خالقی)نوشته شده‌اند، در حد اثر اصلی نیستند. اما در موسیقی،همان‌طور که‌ در اول مقاله ذکر شد،این کار هنوز صورت نگرفته و در خوشبینانه‌ترین‌ صورت نیز بعید است تا سالهای بعد به‌ آن توجه جدی شود،غیر از«عوام»بودن‌ اهل موسیقی که علت العلل به شمار می‌آید،قحط شدید ذخایر مکتوب(از قبیل متون معتبر دربارهء زیبایی‌شناسی‌ ویژهء هنرهای شرقی،فلسفه‌های هنری‌ شرقی،فرهنگ اصطلاحات،سازشناسی و غیره)و سردی محیط تحقیق و کمبود وسایل آن برای محقق،که هریک به نوبهء خود به خشکی این برهوت کمک‌ می‌رسانند15 یادی از یک جریان‌ ملال‌آور،به روایت اسناد اگر مقدمهء مقالهء فوق طولانی‌تر از ذی المقدمه آمده است،تقصیر وگریزی‌ نیست."

موسیقی ، موسیقی ایران ، موسیقی ایرانی و اسناد تاریخی ، هنری ، وضع موسیقی رادیو تهران ، اسناد ، موسیقیدانان ، موسیقی رادیو ، شورا ، تاریخ