آهنگ تیم ملی برای جام جهانی بالاخره منتشر شد. سالار عقیلی خواننده کار است و بابک زرین نیز کار موسیقی و تنظیم را انجام داده اند. در سال‌های گذشته زوج هنری سالار عقیلی و بابک زرین چند اثر ماندگار نظیر تیتراژ سریال‌های تبریز در مه» و «معمای شاه» را تولید کرده بودند که ترانه سرای آن‌ها زنده یاد دکتر افشین یداللهی بود. حالا احسان افشاری به عنوان ترانه سرا در کنار آن‌ها قرار گرفته است.
انتشار این آهنگ در ۲۴ ساعت گذشته، اما موج چندان مثبتی ایجاد نکرد. سخنگوی وزارت ورزش یعنی مازیار ناظمی در پاسخ به انتقاد‌ها تلاش کرد حتی از ابراهیم حامدی» نیز مایه بگذارد و در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «سرود تیم ملی در این دوره از جام جهانی حقیقتا اصیل و ارزشمنده، کار اصولی و صدای ملی سالار عقیلی تحسین بسیاری از بزرگان موسیقی حتی در آن اور آب‌ها مثل آقای ابراهیم را هم به دنبال داشته است.به امید موفقیت تیم ملی در گروه دشوار جام جهانی.»
برگردیم به بحث خودمان. چرا می‌گوییم این آهنگ پارامتر‌های لازم برای آنکه آهنگ جام جهانی بشود را ندارد؟ اولین نکته آن است که سرود تکلیفش را با خودش مشخص نکرده است. یک سرود با زیربنای سنتی که تلاش کرده به موسیقی پاپ نزدیک شود و نتیجه اصلا جالب از آب در نیامده است.
نکته بعدی ملودی و تنظیم بسیار ضعیف این سرود است. ملودی و تنظیم آن هم مناسب سرود ویژه جام جهانی نیست و هم از سوی دیگر تکرار خود سالار عقیلی است، ملودی که مشابه آن را بار‌ها در ترانه‌هایی مانند معمای شاه شنیده بودیم. منظورمان از ملودی مناسب جام جهانی چیست؟
چنین سرود‌هایی که با عامه مردم سر و کار دارد و به یک رویداد ورزشی اشاره می‌کند، اصولا باید یک تنظیم انرژیک‌تر داشته باشد که مردم بتوانند آن را در ذهن خود بسپارند و تکرار کنند.
تنظیم و ملودی این ترانه، اما به انداز‌های سنگین است که برخی قسمت‌های آن را فقط خود سالار عقیلی با تحریرهایش می‌تواند تکرار کند. این نقطه ضعف در ترانه این اثر نیز مشاهده می‌شود که ترانه سرا تلاش کرده واژه‌های حماسی و وطن پرستانه را در کنار واژه‌های فوتبالی کنار هم قرار دهد.
به نظر می‌رسد تیم سازنده این ترانه از پیش لغاتی را که می‌خواستند استفاده کنند را تعیین کرده و سپس بر مبنای آن یک ترانه درست کرده اند. البته در این زمینه و استفاده از این الغت‌ها در ترانه، تجربه‌های موفقی در دوره قبل داشتیم که آرش و تتلو توانستند از عهده آن به خوبی بر بیایند.
راز موفقیت آن‌ها همان ملودی و تنظیم به روز بود که حال و هوایی نزدیک‌تر به مردم داشت. نکته دیگر اینکه در آهنگ یازده ستاره اثری از فوتبال و تیم ملی ایران و جام جهانی چندان احساس نمی‌شود که می‌توان به عنوان بزرگترین ایراد این اثر یاد کرد. مخاطبان این اثر با شنیدن آن بیشتر به یاد ایام انتخابات می‌افتند!
در مجموع می‌توان گفت: سالار عقیلی که خواننده‌ای سنتی محسوب می‌شود قصد داشته با تلفیق موزیک سنتی با موزیک پاپ و امروزی، به خواسته مسئولان فدراسیون نزدیک شود، اما خروجی کار متاسفانه باب میل هواداران فوتبال نبوده و به نظر می‌رسد بیشتر توانسته نظر مسئولان را جلب کند.
اثری که طبق شنیده‌های روزنامه هفت صبح احتمالا حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه در پی داشته که طبق تجربه‌های قبلی گفته می‌شود دستمزد سالار عقیلی برای خواندن این کار چیزی نزدیک به حدود ۱۵۰ میلیون تومان بوده است. به همین سادگی!
منبع: روزنامه هفت صبح
اخبار مرتبط
بیرون کردن شاعر معروف از بیمارستان به خاطر فقر 
داستان‌های شگفت‌انگیز تاریخ درباره روز معلم 
ماجرای زن اروپایی که عضو داعش شد 
نظرات کاربران
واقعا قابل مقایسه هستن؟
تنها خواننده ای که لایق خواندن سرود حماسی تیم ملی هست ،علیرضا عصار هست
یعنی جای سوال داره….
من خودم دوآتیشه ی چاوشی م ولی بنظر من آهنگ گل تتلوو خیلبی خیلیی بهتر از آهنگ سالار عقیلیی
چه فکری کردن؟ ملودی با دف و ناقاره واسه جام جهانی؟ این بدرد جنگ جهانی میخوره!
بخدا نمیدونم چرا این تتلوو رو با خوانندگان وهنرمندان محترم مقایسه میکنید
دقیقا درست گفتید که آدم یاد ایام انتخابات میفته و البته ایام دهه فجر???
یادتونه جام جهانی قبلی آهنگ سیروان خسروی رو؟اسمش هفتاد میلیون ستاره بود.محشررررر بود.سیروانم خیلی خوب میتونست یک کار عالی برای جام جهانی بسازه.سالار در جایگاه خودش خوبه ولی نه برای این نوع موسیقی
به نام ایران به کام عقیلی. حیف پول واسه این ادم هایی که ادعا دارند خرج شود.
بابا هر چیزی جای خودش، هر چی میشه و واسه هر چی سرود میخوان سالار عقیلی!این بابا اصلا صداش به این موضوع نمیخوره…??