Zbiory muzealne » Lapidarium
| Lapidarium | |
Detale architektoniczne
To zbiór kamiennych rzeźb i detali architektonicznych (ponad 2000) pozyskanych w trakcie prac konserwatorskich oraz badań archeologicznych prowadzonych na terenie wzgórza wawelskiego od schyłku w. XIX. Najliczniejszą grupę stanowią elementy kamieniarki z okresu renesansu i baroku, detale gotyckie - fragmenty żeber sklepiennych, zworników i części dekoracji maswerkowej, pochodzące głównie z badań archeologicznych prowadzonych w rejonie gotyckich kościołów Św. Jerzego i Św. Michała. Najcenniejszy część zespół tworzą elementy dekoracji architektonicznej pałacu królewskiego, głównie z dziedzińca arkadowego, z powodu zniszczeń zastąpione kopiami w czasie prac restauracyjnych prowadzonych pod kierunkiem Z. Hendla w latach 1905-1914; są to przede wszystkim fragmenty renesansowych głowic kolumn krużganków, nasadników, przewiązek, obramień okiennych i portali.
|
|
| Wołek |
WOŁEK. Rzeźba romańska, w. X/XI; wykuta z wapienia. Znaleziona w trakcie prac wykopaliskowych w północnej partii wzgórza, w fundamentach wieży romańskiej usytuowanej w pobliżu tzw. „sali o 24 słupach”. Najstarszy zabytek rzeźby kamiennej, wystawiony w stałej ekspozycji „Wawel Zaginiony”.
|
|
| Ołtarz tzw. zatorski |
OŁTARZ TZW. ZATORSKI. Warsztat Bartłomieja Berecciego, 1 ćwierć w. XVI. Rzeźbiony w wapieniu pińczowskim; wysoki na ponad 3 m. Pierwotnie w kaplicy Świętej Trójcy w katedrze na Wawelu, skąd w w. XIX przekazany do kościoła w Zatorze; po II wojnie światowej przeniesiony na Wawel. Zachowane obramienie sceny środkowej: tympanon z przedstawieniem Bóg Ojciec, para kolumn i pilastrów oraz rama ozdobione bogatym ornamentem kandelabrowym i główkami aniołków, a także pary baz kolumnowych i tablica fundacyjna.
|
|