Prezydent przyznał pośmiertnie trzy awanse generalskie i jeden admiralski

aktualizacja: 14.08.2017, 20:25
Foto: Fotorzepa/ Jerzy Dudek

Prezydent Andrzej Duda w przeddzień Święta Wojska Polskiego awansował pośmiertnie na stopień generała broni Władysława Jędrzejewskiego; generała brygady - Władysława Liniarskiego i Mariana Orlika. Stanisław Artur Mieszkowski został mianowany kontradmirałem.

REDAKCJA POLECA
09.08.2017
Kozubal: Prezydent zbyt gwałtownie naciska na hamulec
08.08.2017
Kozubal: Kryzys awansowy
08.08.2017
Andrzej Duda odmawia nominacji generalskich
kariera
Jak przekonać szefa do awansu?

Pośmiertne akty mianowania na stopnie generalskie i admiralskie prezydent wręczył na ręce członków rodzin podczas uroczystości na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Władysław Jędrzejewski był komendantem obrony Lwowa w 1919 r. i dowódcą jednej z armii podczas wojny polsko-bolszewickiej.

Władysław Liniarski od 1941 r. był szefem białostockiego okręgu Armii Krajowej; w styczniu 1945 r. został komendantem białostockiego okręgu Armii Krajowej Obywatelskiej.

Marian Orlik był zatrzymany przez Informację Wojskową pod fałszywym zarzutem udziału w tzw. spisku w wojsku; został stracony w 1952 r.

Stanisław Mieszkowski po wojnie był dowódcą Floty, aresztowany pod nieprawdziwym zarzutem szpiegostwa; stracony w 1952 r.

Minister obrony też wręczał awanse

Z kolei szef MON Antoni Macierewicz awansował pośmiertnie na stopień kapitana Alfonsa Olejnika "Babinicza", a na stopień pułkownika Lucjana Antoniego Szymańskiego.

Alfons Olejnik ps. Babinicz był w czasie II wojny światowej żołnierzem AK i Narodowych Sił Zbrojnych, a od listopada 1945 r. działał w Konspiracyjnym Wojsku Polskim na terenie powiatu wieluńskiego. Za swoją działalność skazany został w 1947 r. przez sąd wojskowy na karę śmierci. W 2009 r. pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Lucjan Szymański walczył m.in. w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., w tym w Bitwie Warszawskiej. Po 1939 r. w Związku Walki Zbrojnej, następnie w AK, od sierpnia 1944 r. dowodził podokręgiem obejmującym m.in. Siedlce, Sokołów Podlaski, Garwolin i Mińsk Mazowiecki. Więziony i stracony przez funkcjonariuszy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

POLECAMY

KOMENTARZE