nummer D38
naam Emmerveld-Noord (Valtherbos)
eigennaam -
gemeente Emmen
lengte / breedte 8,0 m / 3,0 m
oorspronkelijk aantalzijstenen / dekstenen 10 / 5
ingangspartij onbekend
steenkrans -
oriëntatie 43º 30´
coördinaten N 52 48.676; E 006 53.240
topografische aanduiding 256.18/537.05

Bijzonderheden: D38 wordt voor de eerste keer vermeld op de Hottingerkaart (1788-1792). De kelderinhoud van dit hunebed is nooit wetenschappelijk onderzocht; het monument werd gerestaureerd in 1960. D38 vormt een trio met D39 en D40.

 

nummer D39
naam Emmerveld-Zuidwest (Valtherbos)
eigennaam -
gemeente Emmen
eigenaar / beheerder Rijk / Staatsbosbeheer
lengte / breedte 4,4 m / 2,5 m
oorspronkelijk aantal zijstenen / dekstenen 6 / 3
ingangspartij onbekend
steenkrans -
oriëntatie 25º
coördinaten N 52 48.662; E 006 53.236
topografische aanduiding 256.16/537.03

Bijzonderheden: voor de eerste vermelding zie D38. De dekheuvel is in 1925 door middel van een aantal proefsleuven onderzocht door Van Giffen; in 1984 bestudeerde J.N. Lanting de proefsleuven opnieuw. Vastgesteld werd dat de dekheuvel uit twee fasen bestaat. De eerste heuvel kan worden toegewezen aan de TRB-cultuur en reikte tot de bovenkant van de draagstenen, de ophoging dateert uit het Laat-Neolithicum (2850-2000 v.Chr.) of de Bronstijd (2000-800 v.Chr.). Deze dekheuvel is nog min of meer intact. Het monument dat in 1960 gerestaureerd werd, vormt een trio met D38 en D40.

 

nummer D40
naam Emmerveld-Zuidoost (Valtherbos)
eigennaam -
gemeente Emmen
eigenaar / beheerder Rijk / Staatsbosbeheer
lengte / breedte 4,9 m / 3,6 m
oorspronkelijk aantal  zijstenen / dekstenen 4 / 2
ingangspartij heeft oorspronkelijk bestaan uit één paar poortzijstenen
steenkrans -
oriëntatie 166º30´
coördinaten N 52 48.648; E 006 53.280
topografische aanduiding 256.20/537.00

Bijzonderheden: voor de eerste vermelding van D40 zie D38. Het monument werd in 1918 en 1921 door Van Giffen onderzocht, in 1987 gevolgd door een nader onderzoek van het dekheuvel-restant onder leiding van J.N. Lanting. De kelder was grotendeels leeg toen hij in 1918 werd opgegraven. In en om de kelder werden nog resten van 60-80 stuks TRB-aardewerk gevonden, allemaal aan horizont 3 toe te wijzen. Het hunebed lijkt dus maar kort in gebruik te zijn geweest. De dekheuvel bleek uit drie fasen te bestaan. In 1960 werd er een restauratie uitgevoerd. D40 vormt een trio met D38 en D39.