حیات خصوصی
        سیدحسین عالمی بلخی ولد سیدمیرآقادرحمل سال 1335 در ییلاق ولسوالی چهارکنت ولایت بلخ متولدشده خواندن ونوشتن رانزد ملای ده فراگرفته ودرسال 1354 ازدواج کرده ،ثمره آن پنج پسر و دو دختراست.

         وی شش باربه حج بیت الله شریف، مشرف گردیده وسفرهای متعددی، به کشورهای آسیایی،اروپایی،آفریقایی وآمریکایی نموده است.
حیات علمی
        سید حسین عالمی بلخی در سال 1351، نخست در مدرسه دینیه سلطانیه حوزه علمیه مزارشریف، سپس در مدرسه چهارکنت وپس ازآن درمدرسه آیت‏الله بحرالعلوم درمزارشریف مشغول آموختن علوم دینی گردیدو تا سال 1357 ادبیات عرب (صرف و نحو)،منطق، فصاحت وبلاغت،فلسفه اسلامی، فقه و اصول فقه را تا جلد اول کفایت الاصول فرا گرفت و در همان مدرسه مشغول تدریس شد.
        عالمی بلخی در سال 1357 به خدمت عسکری فرا خوانده شد،اما با کامیابی در امتحان مدرسی در محکمه ولایت بلخ، ازخدمت عسکری معاف گردید. و در سال 1360 به جمهوری اسلامی ایران رفت وباسپری نمودن امتحان ازجلداول کفایت الاصول جهت ادامه تحصیل در حوزه علمیه مشهدپذیرفته شدو پس ازآموختن جلد دوم کفایت الاصول سه سال در حوزه«علمیه مشهد» درس‏های خارج فقه و اصول را ادامه داد وهمزمان دربرخی ازمراکزآموزشی، ادبیات عرب ، فقه ،تاریخ اسلام وموضوعات حقوقی ازجمله قانون اساسی ایران رانیزتدریس می نمود.

        موصوف در سال 1363 به حوزه«علمیه قم»رفت و چهار سال دوره خارج فقه را به صورت تخصصی در رشته «مبانی فقهی حکومت اسلامی» نزد آیت‏الله العظمی حسین علی منتظری(ره) درحد دکترا ‏خوانده و دروس«خارج اصول»را نزد آیت‏الله العظمی محمد فاضل لنکرانی(ره) فرا گرافت.
        بلخی دراین سالهاباهدف فعال نگاهداشتن مدارس دینی درداخل کشور،درچوکات تشکیلات«شورای نظارت برمدارس دینی» همراه باعلمای طرازاول کشور،فعالیت مستمرداشت.

آثاربلخی تحت عناوین «افغانستان کانون مقاومت علیه اشغالگران» ،«راه ما» وکتاب تحت عنوان «شورای ائتلاف افغانستان» به قلم وی و جمعی از نویسنده‏گان وهمچنان کتاب «عاشورادرماورا»ومجموعه ای سخنرانی ها و دوهزار مقاله وی در موضوعات سیاسی، اخلاقی و حقوقی در جراید به چاپ رسیده است.
        عالمی بلخی قوانین اساسی گذشته افغانستان را از (1301 ـ 1366(به صورت دقیق مطالعه و تحت عنوان «پس‏منظر تاریخی قانون اساسی در افغانستان» نقد کرده و این اثر به زبان‏های دری و انگلیسی به چاپ رسیده است.

        موصوف با تشکیل کمیسیون تسوید قانون اساسی «طرح پیشنهادی قانون اساسی» مصوب1382 را در 149 ماده تدوین و به کمیسیون تسویدقانون اساسی تحویل داد و مورد استفاده کمیسیون، قرارگرفت.وهمچنان قانون اساسی جدید افغانستان رابعدازتصویب، طی سلسله مقالاتی باقوانین اساسی گذشته کشور مقایسه و نقاط ضعف وقوت هرکدام آنهارابرشمرده است.
حیات سیاسی
         سیدحسین عالمی بلخی پس از کودتای 7 ثور 1357 مبارزات سیاسی را در دفاع از ارزش‏های دینی و استقلال افغانستان آغاز ویکی از سازمان دهنده‏گان اعتصابات بازارهای شهر مزارشریف و شهرهای شمالی کشور علیه رژیم تره‏کی بوده ودر سال 1359 با جمعی از همکاران «سازمان فدائیان اسلام» را بنیانگذاری ‏کرده است.
        بلخی درسال 1361 با روحیه وحدت‏طلبی همراه با چهار تشکیل سیاسی دیگر(اسلام مکتب توحید، روحانیت و جوان افغانستان، جنبش اسلامی مستضعفین افغانستان و فدائیان امت مسلمان افغانستان، «جبهه متحد انقلاب اسلامی افغانستان» را تشکیل و ضمن اینکه عضوشورای مرکزی ا تشکیل مذکور بود،به حیث رییس امور فرهنگی، مبادرت به انتشار«مجله سنگرانقلاب» نمود.
             با شدت گرفتن جنگ های داخلی میان مجاهدین، بلخی همراه، تعدادی ازعلمای بزرگ وبرخی از رهبران احزاب شیعه در سال1364 به همه مناطق مجاهدین شیعه سفرکردودراین جبهات صلح برقرارگردید.
        عالمی بلخی در سال 1366 همراه با هفت تشکیل سیاسی دیگر«شورای ائتلاف اسلامی افغانستان» (ائتلاف هشتگانه) را به وجود‏آورد و وی به عنوان اولین« رییس و سخنگوی» این ائتلاف انتخاب ‏شــــــــــــد.

        بلخی پس ازتشکیل«حزب وحدت اسلامی افغانستان»ازاحزاب عضوائتلاف،به حیث عضوشورای مرکزی حزب، سمتهای منشی اول کمیسیون سیاسی وریاست فرهنگی این حزب درخارج ازکشور را به عهده ‏داشت و درسال 1371 باسقوط دولت نجیب واردکابل شد وازسوی شورای مرکزی به حیث معاون شورای تصمیم‏گیری ورییس امورفرهنگی حزب وحدت اسلامی در کابل توظیف ‏گردید.
       با شروع جنگ‏های داخلی بین احزاب جهادی، تلاشهایی را برای جلوگیری ازدرگیری های داخلی انجام داد اماموفق نگردید.وبه رسم اعلام مخالفت باجنگ ‏های داخلی بین احزاب اسلامی، کابل را ترک ‏وبه خارج ازکشوررفت.
        موصوف سال 1373 در جریان انتخابات داخلی حزب وحدت اسلامی افغانستان به کابل ‏بازگشت و به حیث معاون اول حزب انتخاب ‏گردیدو با انشعاب حزب وحدت اسلامی افغانستان، به حیث رییس شورای مرکزی یک جناح حزب وحدت اسلامی افغانستان ایفای وظیفه می‏کرد.
        بلخی سال 1373 با تشکیل«شورای عالی رهبری دولت اسلامی افغانستان» به حیث عضو این شورا برگزیده ‏شدو ازسال 1374 الی سقوط کابل به دست طالبان(میزان1375)به حیث«وزیرتجارت»ایفای وظیفه نموده

       وی در دوران مقاومت نیز به حیث عضو شورای رهبری«جبهه متحداسلامی برای نجات افغانستان» مسئولیت اداره جبهه مقاومت در بلخاب را به عهده ‏گرفت و تا سقوط طالبان در بلخاب ‏مقاومت کرد. وپس ازانفجاربرجهای تجارت جهانی آمریکادر11سپتامبر2001 بلخی ازمخالفین حضورنیروهای نظامی خارجی درافغانستان بود،لذادر«اجلاس بن» ازعضویت درکابینه کنارگذاشته شد.
        پس از انتقال قدرت به حامدکرزی دراول جدی سال1380که اونیزیکی ازانتقال دهنده گان قدرت بود، مؤسسه فرهنگی، انتشاراتی و خیریه رسول اکرم(ص) (مفاخر) را که در سال 1372 با جمعی از همکاران بنیاد گذاشته بود، در کابل مجددا فعال ‏کرد.

        موصوف ضمن فعالیت‏های فرهنگی وآموزشی پس ازلویه جرگه اضطراری درسنبله سال1381 ،دور دوم انتشار«هفته‏نامه راه نجات»را درکابل آغاز ‏نمود وبه حیث مدیرمسئول آن مشغول به فعالیت گردید ودرجوزای سال1384هفته نامه مذکورراتبدیل به روزنامه نمود که انتشارآن تاکنون ادامه دارد وصاحب امتیازآن می باشد

        سیدحسین عالمی بلخی سال 1381 «شورای علمای شیعه افغانستان» را همراه باجمعی از بزرگان علما تأسیس و به حیث« رییس دارالانشای شورای علما»مشغول انجام وظیفه گردید وی همچنان عضو شورای مرکزی«شورای سرتاسری علمای افغانستان» وازموسسین« شورای اخوت اسلامی» می‏باشد.

        بلخی در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی افغانستان که در 18 میزان 1383 برگزار گردید به حیث«معاون رییس جمهور» به ریاست محمد یونس قانونی کاندیدا شدودر همین سال همراه با تعدادی از همکاران«حزب افغانستان نوین» را تأسیس کردوبه حیث معاون حزب برگزیده شد.وهمچنان«جبهه تفاهم ملی» رابنیان گزاری نمود.
        عالمی بلخی در انتخابات پارلمانی سال 1384 (دوره پانزدهم شورای ملی )ازکابل کاندیداشد وبه حیث«عضو ولسی جرگه» با رأی مردم کابل انتخاب گردیدوازآغازکارپارلمان، ازعضویت حزب افغانستان نوین مستعفی شد.
        عالمی بلخی دراین دوره بحیث رئیس وعضوکمیسیون عدلی،قضائی،اصلاحات اداری ومبازه بافساداداری وعضوکمیسیون تقنین ولسی جرگه فعالیت نموده و قوانین ومیثاق های بین المللی زیادی از جمله قانون تشکیلات اساسی دولت، قانون احوال شخصیه اهل تشیع افغانستان وکنوانسیون بین المللی مبارزه بافساد اداری رابه تصویب ولسی جرگه رسانید و همچنان درعرصه نظارت ازعملکرد قوه مجریه ونمایندگی ودفاع ازحقوق مردم به عنوان نماینده فعال ومؤثرمطرح گردید.

        درانتخابات پارلمانی سال1389(دوره شانزدهم شورای ملی) بلخی مجدداً ازکابل کاندیدا وبارای نزدیک به دوبرابردوره قبل انتخاب گردیدودراین دوره ریاست کمیسیون معلولین، معیوبین، بازماندگان شهداوبیوه هارا درولسی جرگه به عهده داشت. و به تاریخ 15 میزان 1392ازعضویت ولسی جرگه استعفا داده ودرانتخابات ریاست جمهوری سال1393 کشوربه حیث معاون اول محمدشفیق گل آقا شیرزی کاندیداشد.
        سیدحسین عالمی بلخی ازجانب حکومت وحدت ملی بحیث نامزدوزیروزارت امورمهاجرین وعودت کننده گان به ولسی جرگه معرفی گردید،موصوف باارائه برنامه هاوپلان کاری خویش برای وزارت امورمهاجرین وعودت کننده گان، 134 رأی راازنماینده گان مردم حاصل وبه اساس فرمان شماره (57) 12/11 /1393 ریاست جمهوری بحیث وزیرامورمهاجرین وعودت کننده گان تقررحاصل نمود .