Dat Den Helder altijd al gezien moest worden als een uitzonderlijke gemeente blijkt uit de briefwisseling die ontstond tussen Thorbecke, Van Ewijck en de gemeenteraad in 1852. De gemeenteraad schreef aan Van Ewijck: “Een burgemeester van Den Helder dient meer dan elders over gevorderde vereischten te beschikken. Sedert 25 jaar is de gemeente vermeerderd en vooruitgegaan en dat behoeft een geheel zelfstandig, ijverig en nauwgezet onderzoek naar de middelen tot bevordering hiervan. Iemand die de belangen uit kan denken en op sporen en dat vereist een bekwaam zelfdenkend hoofd en onvermoeibare werkzaamheid. De gemeenteraad behoeft een geleide die hieraan voldoet. In die zin voldeed de vorige burgemeester (Sebastiaan Lette) niet, omdat die Den Helder als een gewone plattelands gemeente behandelde. Een gewoon ordelievend ambtenaar voldoet hier niet, maar iemand die initiatief weet te nemen en niet op medewerking wacht, maar voort gaat.”

Haast had de gemeenteraad ook niet, zolang er maar naar een burgemeester werd gezocht die voldeed. De gemeenteraad onderbouwde de eisen met: “Velen die administratieve kennis en tact bezitten met mensen om te gaan en zo achting en genegenheid verwerven, om zo menig burgemeesterschap goed te bekleden, zullen voor Den Helder verre tekort schieten.”

Daar kon Van Ewijck het mee doen. De inmiddels voorgedragen Van Valkenburg voldeed zijns inziens in ieder geval niet aan de eisen van de gemeenteraad en dus schreef Van Ewijck op zijn beurt aan Thorbecke: “Ik heb doorgaans niet af te dingen en neem gaarne de geschiktheid van dien Heer voor een burgermeesters- betrekking in het algemeen aan. Maar de vraag is bepaaldelijk bij mij opgekomen, of Van Valkenburg de bijzondere, meer zeldzame eigenschappen heeft, die de veelvuldige belangen van de gemeente Den Helder in het hoofd van het bestuur schijnen te vorderen.”

De jonge krachtvolle Metman die door de gemeenteraad werd voorgedragen kon echter ook geen goedkeuring wegdragen en zo zat Den Helder bijna een jaar lang zonder burgemeester. Uiteindelijk kon iedereen zich vinden in de keuze van Karel Johan Cornelis Stakman Bosse.

Karel werd geboren op 27 april 1809 te Amsterdam. Vanaf 1829 is hij betrokken bij het gemeentebestuur van Noordwijk, als secretaris en burgemeester. Hij trouwt met Catharina Elisabeth Metzger en krijgt een zoon en twee dochters die allemaal in Noordwijk werden geboren. In 1853 werd hij benoemd tot burgemeester van Den Helder op de leeftijd van 44 jaar. Het was een tijd van grote veranderingen gedurende zijn bestuursperiode. Neem de bouw en in gebruikneming van de Gasfabriek (1857), de spoorwegverbinding Alkmaar – Den Helder (1865), de krimp van het inwonersaantal met ruim 2000 vanwege de afnemende handel, de armoede die toenam, de ingebruikneming van vuurtoren De Lange Jaap (1877) en ook fort Harssens werd in zijn ambtsperiode in gebruik genomen (1882). Karel Stakman Bosse overleed op 79 jarige leeftijd in 1888 en is tot aan zijn dood burgemeester van Den Helder gebleven en ligt eveneens begraven op de algemene begraafplaats te Huisduinen.