Obrzezanie jest żydowskim obrzędem religijnym, któremu poddawani są chłopcy w ósmym dniu po narodzinach. Polega ono na częściowym lub całkowitym usunięciu napletka i jest najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym na noworodkach na świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych.
Obrzezanie w żydowskiej tradycji - krótki przewodnik
Nakaz obrzezania, nałożony przez Stwórcę na proroka Abrahama i jego potomków, jest znakiem przymierza zawartego między Bogiem, a jego ludem. Karą grożącą za złamanie tego nakazu było wykluczenie ze społeczności (Księga Rodzaju XVII 10-14, Księga Kapłańska XII 3). Głęboko zakorzenione w tradycji starożytnych Hebrajczyków obrzezanie pozostawało przez wieki aktem włączenia do wspólnoty etnicznej i duchowej, aktem kształtującym świadomość żydowską od najwcześniejszego dzieciństwa.
Rys historyczny
Filon i Józef Flawiusz, starożytni filozofowie żydowscy, jak również średniowieczni myśliciele Saadja bez Josef i Majmonides zalecali obrzezania ze względów higienicznych. Z tych samych względów Franz Rosenzwieg, XIX-wieczny myśliciel niemiecki żydowskiego pochodzenia, zalecał wprowadzenie obrzezania w pruskim wojsku. Podczas niewoli babilońskiej obchodzenie Szabatu, jak również obrzezanie nowonarodzonych chłopców stały się swoistymi symbolami judaizmu. W II wieku p.n.e. syryjski władca Antioch IV Epifanes, który za cel obrał sobie hellenizację Żydów, wydał edykt zakazujący żydowskich praktyk religijnych w tym obrzezania. Bez względu na grożącą za złamanie zakazu karę śmierci, żydowskie kobiety, wierne prawu swojego ludu, poddawały swoich synów obrzezaniu w tajemnicy.
Komentarze rabiniczne dotyczące obrzezania:
Talmud w traktacie Menachot 43 b przytacza historię o królu Dawidzie, który stojąc nagi w kąpieli przeraził się, że nie ma żadnego znaku ani przykazania (« Kim ja jestem, że stoję tutaj nagi bez żadnego przykazania » wykrzyknął), zaznał spokoju zobaczywszy obrzezanie. Podziękował wówczas Bogu słowami psalmu dwunastego. Obrzezanie powinno odbyć się ósmego dnia po narodzinach, nawet jeśli tego dnia przypada Szabat (Traktat Szabat 19a), co dowodzi, jak ważne jest odprawienie tego obrzędu możliwie najwcześniej. Obowiązek obrzezania syna spoczywa na ojcu. Jeśli ten tego obowiązku nie dopełni, spada on na społeczność lub na samego zainteresowanego, który powinien tego dopełnić jak tylko będzie to możliwe. (Traktat Kiduszim 29a).
Ceremonia obrzezania
Od czasów diaspory, obrzezanie odbywa się w synagodze zazwyczaj po modlitwach, w obecności całej społeczności. Mężczyzna, który w trakcie obrzędu trzyma dziecko na kolanach nazywa się sandak. Zebrani witają dziecko słowami Psalmu CXVIII 26 «Błogosławiony jesteś Ty, który przychodzisz w imię Pana». Następnie mohel modli się słowami psalmów i wypowiada następujące błogosławieństwo: » Błogosławiony jesteś Panie nasz Boże, Władco wszechświata, Ty który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam obrzezanie». Po zakończonym obrzędzie ojciec dziecka wypowiada błogosławieństwo : «Błogosławiony jesteś Panie nasz Boże, Władco wszechświata, Ty który uświęciłeś nas swoimi przykazaniami i nakazałeś nam wprowadzić dziecko do przymierza Abrahama naszego ojca", a zgromadzeni odpowiadają «Tak jak został włączony do Przymierza, tak będzie mógł oddać się studiowaniu Tory, stanąć pod chupą i robić dobre uczynki«. Imię dziecka jest wypowiadane tuż po zakończeniu obrzezania, zgromadzeni je błogosławią.
Czy obrzezanie jest korzystne dla zdrowia?
Obrzezanie jest podstawową metodą leczenia schorzenia zwanego stulejką, a od XIX wieku obrzezanie stosuje się jako profilaktykę syfilisu, masturbacji, bólu głowy, wypadania odbytnicy, dny moczanowej, a nawet astmy.
Obecnie w Europie mniej niż 20% nowo narodzonych chłopców jest poddawanych obrzezaniu, podczas gdy WHO w raporcie z 2007 r. szacowała, że obrzezanych było około 30% męskiej populacji świata, czyli 6 650 000 mężczyzn. Krajem, w którym obrzezanie wykonuje się praktycznie rutynowo są Stany Zjednoczone, następnie Kanada, kraje Bliskiego Wschodu i Azji oraz większość krajów afrykańskich.
W sierpniu 2012 r. prestiżowa Amerykańska Akademia Pediatryczna (AAP) powołała do życia interdyscyplinarną grupę ekspertów, wśród nich najlepszych specjalistów od obrzezania, która wydała dokumenty przedstawiające zalety płynące z obrzezania noworodków.
Oto dziewięć argumentów za wykonywaniem tego zabiegu:
1) TAK, obrzezanie chroni przed niektórymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową takimi jak syfilis, opryszczka narządów płciowych, wrzód weneryczny, rzęsistek pochwowy oraz schorzeniami wywołanymi przez wirus HPV
2) TAK, obrzezanie chroni przed zachorowaniem na raka prącia lub żołędzia.
3) TAK, ryzyko zachorowania na raka szyjki macicy jest mniejsze u kobiet, których partner jest obrzezany
4) TAK, obrzezanie chroni przed AIDS zmniejszając do 60%-70% możliwość zakażenia wirusem HIV u par heteroseksualnych
5) TAK, obrzezanie chroni przed dziecięcymi zakażeniami układu moczowego. Nieobrzezani chłopcy dziesięciokrotnie częściej cierpią z powodu tych dolegliwości.
6) NIE, obrzezanie nie wypływa negatywnie na jakość życia seksualnego obrzezanych mężczyzn ani ich partnerek
7) NIE, obrzezanie nie jest doświadczeniem traumatycznym dla noworodków, jako że ich młody organizm dobrze sobie radzi ze stresem, a wszelkie rany goją się bardzo szybko
8) TAK, komplikacje po obrzezaniu należą do rzadkości i zdarzają się w mniej niż 0.5% przypadków pod warunkiem, że zabiegu dokonuje doświadczony mohel
9) TAK, obrzezanie jest korzystne ze względów higienicznych, obrzezane prącie łatwiej utrzymać w czystości, co zapobiega zapaleniu żołędzi.
Skutki uboczne i komplikacje:
Obrzezanie nie wpływa negatywnie na działanie penisa jako narządu płciowego ani nie zmniejsza satysfakcji seksualnej.
Obrzezania mogą dokonywać wyłącznie osoby do tego przygotowane, sam zabieg powinien odbywać się w warunkach sterylnych i z zachowaniem zasady niezadawania niepotrzebnego bólu.
Poważne komplikacje pojawiają się po obrzezaniu bardzo rzadko, im bardziej doświadczony mohel, tym mniejsze ryzyko ich wystąpienia.
Rodzice dziecka mają prawo do otrzymania przed zabiegiem pełnej, bezstronnej informacji na temat korzyści płynących z obrzezania, jak również potencjalnych zagrożeń z nim związanych. Osoba przekazująca im te informacje ma obowiązek się upewnić, że rodzice wszystko poprawnie zrozumieli. Należy ich również poinformować o odpowiedniej pielęgnacji dziecka już po zabiegu.
Jak w przypadku każdej interwencji chirurgicznej, istnieje ryzyko pojawienia się negatywnych skutków ubocznych w trakcie, jak również tuż po zabiegu. Może to być ból, krwawienie, krwiak, infekcja, zwiększona wrażliwość żołędzia jeszcze kilka miesięcy po zabiegu, podrażnienie żołędzia, zapalenie cewki moczowej, rana na prąciu. Owe skutki uboczne i komplikacje, jeśli się już pojawią dają się łatwo zaleczyć. Komplikację pojawiają się średnio po co 50 zabiegu.
Od 2000 lat antysemici przedstawiają obrzezanie jako dowód barbarzyństwa oraz zacofania i domagają się wprowadzenia jego zakazu. Amerykańskie organizacje pozarządowe takie jak założona w 2008 r. Intact American ma na sztandarach « ochronę dzieci przed nieodwracalnymi zmianami ich ciała wykonywanymi bez ich zgody w imię racji kulturowych, religijnych, dla zysku lub z powodu przekonań żywionych przez rodziców ». Z drugiej strony według danych amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (Center for Disease Control and Prevention) 64,5% nowo narodzonych chłopców w 1979 r. zostało poddanych obrzezaniu, w roku 2010 r. niewiele mniej, bo 58,2%.
2 października 2013, zgromadzenie parlamentarne Rady Europy przyjęło rezolucję nr 1952 apelującą do krajów członkowskich UE o przeciwdziałanie «łamaniu prawa dzieci do integralności cielesnej». Jedną z form łamania tego prawa ma być właśnie obrzezanie. Rezolucja powstała na bazie raportu autorstwa Marlene Rupprecht, działającej w imieniu Komisji spraw społecznych, zdrowia i zrównoważonego rozwoju. W tymże raporcie obrzezanie jest traktowane na równi z okaleczaniem narządów płciowych kobiet, piercingiem, tatuowaniem oraz chirurgią plastyczną dzieci.
Pozostaje to w sprzeczności z wynikami setek badań dowodzących, że obrzezanie noworodków skutecznie zapobiega wystąpieniu wielu poważnych schorzeń. Dlatego też, Amerykańska Akademia Pediatryczna stoi na następującym stanowisku: jeżeli powszechnie znane korzyści płynące z obrzezania nie są wystarczające, by obrzezanie stało się rutynowym zabiegiem, powinno być refundowane. WHO idzie dalej i zaleca obrzezanie jako metodę walki z epidemią AIDS: » Dysponujemy trzema niezależnymi opracowaniami, ryzyko zakażenia wirusem HIV wśród obrzezanych mężczyzn jest znacznie mniejsze. W związku z tym zgodnie z zaleceniami WHO odsetek obrzezanych noworodków powinien osiągnąć w Afryce 80% ».
Podsumowując, nasi reprezentanci w Parlamencie Europejskim powinni zostać lepiej poinformowani na temat korzyści zdrowotnych płynących z obrzezania noworodków. Pomogłoby im to w zrewidowaniu zajmowanego obecnie stanowiska.
Dr Yves-Victor Kamami